"Sağlıklı olmak varlıklı olmaktan değerlidir."

 

Son yıllarda katlanarak artan antidepresan kullanımından mı başlamalıyım bu yazıya? Yoksa yaşı daha 20’leri bulmayan en ufak ağrıda çekmece karıştırıp ağrı kesici arayan küçük kardeşimle mi? Sağlıklı olması için tüm sermayesini çocukları uğruna harcayan ailelerle mi? Yakın geçmişe baktığımızda fiziksel işlerin yoğunlukta olduğu dönemlerde bile hastalandığında aklına ilaç gelmeyip dinlenmeye nasıl vakit bulduğunu anlayamadığım dedelerimizle mi? Meşguliyetleri ve öncelikleri değişen bir toplum kendi sağlığı konusunda ne kadar mantıklı kararlar verebilir ki? Ya da bizim sağlımız için alınan bu kararlar kimler tarafından belirleniyor?

 

  Fiziksel işlerin yerini daha çok zihinsel işlere bıraktığı bu dönemde, sağlık imkanları geçmişte olduğu gibi kısıtlı imkanlarda olmamasına rağmen insanların bedensel sağlıkları, içlerinde 30 tablet olan bir kutu ilaç ile sağlanır oldu. Koruyucu hekimlik tozlu raflarda beklerken, hastalıkların nedeninden çok ortaya çıkardığı sonuç üzerinde geliştirilen tedavi yöntemleri bizleri sağlıklı değil de bağımlı mı yapıyor acaba?  Kadim halk hekimlerinin üzerinde ısrarla durdukları konuların başında gelmekte olan beslenme uzak geçmişte en önemli konular arasında yer almaktaydı. ‘İnsanlar geçmişte hastalıklarla nasıl baş ediyordu?’ sorusunun cevabı birçok ailede şimdi olduğu kadar hasta olmuyorduk şeklinde verilmesi tesadüf sayılamaz. Doğru beslenen bedenlerin hasta olma ihtimallerinin düşük olduğu herkesçe bilinmektedir. Fakat bugün aperatif adı altında oluşturulan beslenme şekli ile insanların düzenlerinin bozulması ve bunun sonucunda oluşan hastalıkların da yine aynı şekilde aperatif olarak kolay ulaşılabilen tablet veya farklı tip ilaçlarla sağlanır oldu. İlaçların içlerinde bulunan prospektüslerin yan etki bölümü açılıp okunduğunda içlerinde bulunan tehlikeler azımsanacak gibi değil. Yediğimiz fazla yemekler bile hazımsızlık, ülser, gastrit gibi hastalıklara yol açmaktadır. Peki bu tükettiğimiz ilaçlarım vücuda sadece yararı mı vardır? Birbirine destek olan arkadaşlıkların ve tecrübelerini sonraki nesillere aktaran atalarımızın yerini alan antidepresanlar, insanları iyileştirmekten çok yalnızlaştırmış olmalı ki çözümden daha çok bağımlılıklar konuşulur oldu.

 

 İlaçların varlığı bazı dönemlerde bizler için bulunmaz bir nimettir. Fakat bilinçsiz ilaç kullanımı ile gelecekte oluşabilecek sorunları halının altına süpürür olduk. İsmail Tokalak’ın ‘’Dünyada İlaç ve Kimya Terörü’’ adlı kitabında da bahsettiği gibi ‘’Unutulmamalıdır ki ilaç firmalarının müşterileri sağlıklı insanlar değildir. Ne kadar sağlıksız insan olursa o kadar çok para kazanılır.’’ Bu söylemler doğrultusunda bizler için asıl mesele insanlara fayda sağlamak mı yoksa para kazanmak mı sorusu en sağlıklı şüphelerden birisidir. Çünkü ilaçlar kendi sebep oldukları hastalıkları tedavi edemezler.

 

 Unutma! O kıymetini hiç bilmediğin paha biçilemez sağlın, yarın sabahı bekleyen hastaların hayalidir.